การปรับสภาพแวดล้อมที่บ้านให้เหมาะสมกับผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญมาก เนื่องจากผู้สูงอายุมักมีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย จิตใจ และการเคลื่อนไหว การปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมจึงเป็นการช่วยเพิ่มความปลอดภัยให้กับผู้สูงอายุโดยช่วยลดความเสี่ยงจากการเกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดได้
แนวทางการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะกับผู้สูงอายุ
ห้องน้ำ
- ควรแยกพื้นที่ระหว่างโซนแห้งและโซนเปียก พื้นของโซนเปียกควรเป็นพื้นหยาบขรุขระหรือมีวัสดุกันลื่น และสามารถระบายน้ำได้ดี
- สีของกระเบื้องพื้นและผนัง ควรจะเลือกสีที่แตกต่างกัน เพื่อช่วยในการมองเห็นขอบเขตพื้นที่
- มีราวจับใกล้โถส้วม และบริเวณที่อาบน้ำ โดยติดตั้งที่ระยะความสูงจากพื้น 60-75 เซนติเมตร
- สุขภัณฑ์ควรเอื้อมหยิบใช้งานง่าย เช่น โถส้วมควรมีความสูงจากพื้น 90 ซม. เพื่อความสะดวกในการลุก-นั่ง
- พื้นที่ภายในห้องน้ำควรมีพื้นที่ว่างไม่น้อยกว่า 1.5 x 1.5 เมตร เพื่อผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็น
ห้องนอน
- กรณีเป็นบ้านสองชั้น ควรจัดห้องนอนให้อยู่บริเวณชั้นล่าง
- ความสูงของเตียงไม่ต่ำกว่า 40 เซนติเมตรและไม่ควรสูงเกิน 90 เซนติเมตร เพื่อให้ง่ายต่อการลุกนั่ง
- ฟูกเตียงไม่ควรนุ่มหรือแข็งเกินไป อาจะทำให้เกิดอาการปวดหลังและลุกได้ยาก
- ควรมีสวิตซ์ไฟที่บริเวณหัวเตียง เพื่อให้ง่ายต่อการใช้งาน
บันได
- ราวจับควรเป็นทรงกลมโดยมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 30-45 มิลลิเมตร และควรมีความสูงจากพื้นไม่น้อยกว่า 70–90 เซนติเมตร
- มีจมูกบันได สีสามารถมองเห็นความแตกต่างได้ชัดเจนและกันลื่น
- ไม่ควรวางสิ่งของขวางบันได
- หากไม่มีความจำเป็น มีการทรงตัวไม่ดี ควรหลีกเลี่ยงการขึ้นลงบันได
บริเวณภายในบ้าน
- ไม่ควรวางสิ่งของบนพื้นขวางทางเดิน
- หากใช้รถเข็นควรมีทางลาดในพื้นที่ต่างระดับ
- ทางต่างระดับหรือธรณีประตูควรมีสัญลักษณ์หรือสีที่มองเห็นชัดเจน สังเกตง่ายเพื่อป้องกันการสะดุดล้ม
- ไม่ควรขัดพื้นมัน หรือวางผ้าเช็ดเท้าแบบไม่มีพื้นกันลื้นไว้บริเว๊พื้นบ้าน
- บริเวณภายในบ้านควรมีแสงสว่างเพียงพอ
ทางลาดชัน
- ควรมีความชันไม่เกิน 1:12 และมีความกว้างไม่น้อยกว่า 90 เซนติเมตร ถ้าระยะทางมากกว่า 6 เมตรควรมีลานพักรถเข็น
- มีราวจับทรงกลมสูงจากพื้นไม่น้อยกว่า 70–90 เซนติเมตร
- ควรมีพื้นผิวเรียบ ไม่ลื่น สีพื้นทางลาดชันควรแตกต่างกับผนังและพื้นราบเพื่อให้สามารถสังเกตเห็นระยะการใช้งานได้ชัดเจน
